آئین مستان

لالا، لالا، گلم لالا

لالا، لالا بهارم

شمع یک سالگیتو من

روی قبرت میذارم

اگه زنده بمونم

اگه مادر نمیرم

برات جشن تولدت

سر خاکت میگیرم

عمو برا جشنت آب میاره

پسر عموتم گلاب میاره

اما،  همش خواب و خیاله  

لالا، لالا، تو خواب دیدم

که دندون در آوری

پا شدی و یه کاسه آب

واسه مادر آوردی

سر سجاده ی خواب رو به قبله میشینم

دعام اینه که مادر عروسیتو ببینم

شب عروسی  تو عزیزم

پشت سرت آروم آب میریزم

اما،  اینم خواب و خیال

لالا لالا گلم لالا لالا بهارم

لالا، لالا، هنوز مونده

لباسات روی دستم

نمیره از خیالم که

خودم چشماتو بستم

تو زبون وا نکردی

تو که چیزی نگفتی

همه ترسم از اینه

روی نیزه بیوفتی

داغ منو کردی تازه علی

چشمت روی نیزه بازه علی

اما اینا خواب و خیال نیست

برا مادر از طفلش چه سخته بی خبر باشه

گفتم ای کاش هر جا هست تو آغوشه پدر باشه

وای وای، زینب جان بچم پیدا شد

وای وای، پشت خیمه ها غوغا شد

هنوز انگار بازه چشماش

هنوز انگار خشک لبهاش

سر بچم روی نیزه

سر باباش روبروشه

الهی مادر بمیره

سر نیزه تو گلوشه

علی لای لای علی لای لای

همه دیدن رو نیزه سر کوچیکش و آخر

با چشای معصومش شده اینه علی اکبر

وای وای، خون رو لبهاش و دیدم

وای وای، سرخیه چشماش و دیدم

سرش انگار بی قراره

زیر نیزش خون میباره

روی نیزه بین سره

دوباره پیش عموشه

الهی مادر بمیره

سر نیزه تو گلوشه

علی لای لای علی لای لای

برا داغ شیش ماه رسیده جونمون بر لب

تو رو بابا آروم کن خدا صبرت بده زینب

وای وای، مادرش داره جون میده

وای وای، نیزه ها رو نشون میده

دیگه مادر نیمه جونه

بعیده زنده بمونه

به خدا چیزی نمونده

همه عالم زیر و رو شه

الهی مادر بمیره

سر نیزه تو گلوشه

علی لای لای علی لای لای

تو دلمه مادر، راز نهفته

همش میترسم سرت از نیزه بیافته

وای امون امون ای دل امون امون دل

حتی اگه من بمیرم

گهواره تو پس میگیرم

وای جواب خدا رو چی میدن

سر شیرخوارمو بریدن

امون امون ای دل

ناله میزنم تا، روضه خونت شم

نشد تو آفتاب پسرم ، سایه بونت شم

میدونی از چی میسوزم

تشنه لبی تو هنوزم

وای روی چادر مادر تو

میریزه خون از حنجر تو

امون امون ای دل

سر عمو تو کاش، دیگه نبینم

آخه خجالت زده ام البنینم

رفت برا تو آب بیاره

شد بدنش پاره پاره

وای سرتو به نی پشت سر

سر عموی آب آوره

امون امون ای دل

نبر بچمو

بیرون خیمه آفتابه

نبر بچمو

بزار تو آغوشم بخوابه

هرمله در کمینه هی میزنم به سینه

برو ولی یه جور ببرش که بچمو نبینه

وای وای اگه رو نیزه جابگیره

وای وای الهی مادرش بمیره

نبر بچمو

بیرون خیمه آفتابه

نبر بچمو

بزار تو آغوشم بخوابه

نبر بچمو

میخوام که شادیشو ببینم

نبر بچمو

میخوام دومادیشو ببینم

وای وای اگه رو نیزه جابگیره

وای وای الهی مادرش بمیره

نبر بچمو

خون زیر گلوشو پاک کن

نبر بچمو

به جای اون ربابو خاک کن

ببین به اشک چشمام هرمله هی میخنده

یه جوری زد سرش رو به یه مویی بنده

نبر بچمو

برس به داد من خدایا

نبر بچمو

نیزه نزن میون خاکا

دله منو شکستن

دیگه پی چی هستن

سرعلی اصغرمو

به روی نیزه بستن

ای یاس من

بخواب نداری رنگ و بو

ز غصه هات نفس نمونده درگلو

چشات میگرده هر طرف چرا علی

گمون کنم میگردی دنبال عمو

خزون غم، گل امید شده

تو علقمه عموت شهید شده

ببین موی سه ساله خواهرت

از غمت سفید شده

لالایی علی اصغرم

می فهمم از نوای خس خس صدات

که میسوزه عزیز من ز سر تا پات

ز تشنگی تموم قلبته کباب

الهی که بمیره مادرت برات

میون غم تا سر نهادی تو

به هم زدن بهار شادیتو

دلم میخواست ببینم عاقبت

لحظه ی دومادیتو

چشماشو بسته پسرم بیقرار عموشه

مادر نشسته کنارش توی خیمه به گوشه

قلب شکسته لالایی های بغض گلوشه

لالایی عموش بیاد مشک و علم به دوش بیاد

گلم با بوسه ی عمو خدا کنه به هوش بیاد

لالایی باباش بیاد سوار ذوالجناش بیاد

صدای خنده ی گلم برای عمه هاش بیاد

لالایی عموش بیاد مشک و علم به دوش بیاد

گلم با بوسه عمو خدا کنه به هوش بیاد

لب های خشکش جون ما رو به لب آورده

حتی یه قطره گل پرپرم آبی نخورده

بارون بیاد تا گل من توی خیمه نمرده

لالایی بارون بیاد خوشی به خیمه مون بیاد

عمو نره سمت فرات ابرا تو آسمون بیاد

لالایی خزون نیاد حرمله با کمون نیاد

آتیش به جونمون بسه آتیش به خیمه مون نیاد

اشکا سرابه رمقی تو چشاش نمیمونه

حالش خرابه مثل برگای خشک خزونه

کاشکی بخوابه مادرش تا لالایی میخونه

لالایی خدا کنه تو خیمه سر صدا نشه

هرچی میخواد بشه بشه سر از تنت جدا نشه

لالایی خدا کنه نمونی زیر دست و پا

می ترسم از اینکه سرت بره به روی نیزه ها

لالایی زخم پرت قاتل جون مادرت

خدا کنه سنگ نخوری نیفته از نیزه سرت

لالایی عموش بیاد مشک و علم به دوش بیاد

گلم با بوسه عمو خدا کنه به هوش بیاد